Στο πλαίσιο του εορτασμού για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, οι μαθήτριες και οι μαθητές μας προετοιμάζονται για να παρουσιάσουν τους Ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς.

Το πρόγραμμα του φετινού φεστιβάλ θα παρουσιαστεί την Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014.

Αναλυτικά τα παιδιά του Γυμνασίου & Λυκείου  θα χορέψουν:

α΄γυμνασίου Χασαποσέρβικος

Ο χασαποσέβικος ή σέρβικος που κι η ονομασία του ακόμα δείχνει την προέλευσή του, είναι ένας γρήγορος ρυθμός και παρουσιάζει ενδιαφέρoν μόνο απ' τη μεριά της δεξιοτεχνίας των εκτελεστών και του χορευτή.

Το χασαποσέρβικο αποτελεί μετασχηματισμένο και διευρυμένο χορευτικό μοτίβο του χασάπικου, που επηρεάστηκε από τις μουσικές επιδράσεις, άλλων λαών της βαλκανικής και της Ανατολικής Ευρώπης. 

Οι λαοί αυτοί ταξίδευαν στα μεγάλα αστικά κέντρα και στα λιμάνια της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης για λόγους εμπορικούς ή επαγγελματικούς. Περιπλανώμενοι μουσικοί, πολλοί εξ αυτών ήταν τσιγγάνοι που έπαιζαν στα καφέ-αμάν, διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στις αλληλεπιδράσεις της μουσικής, αλλά και του χορού των λαών της περιοχής.

Δεν υπάρχουν στοιχεία για τι ποιανού λαού μουσική επηρέασε ποιόν. Ο τύπος αυτού του γρήγορου χασάπικου μοιάζει δομικά με τον χασάπικο, αποδίδεται με μέτρο 2/4 και πολύ γρήγορη ρυθμική αγωγή 140- 160 χτύπων ανά μέτρο μουσικής.

Το βασικό μοτίβο του κατά διαστήματα παρουσιάζεται παραλλαγμένο, αλλά ταυτόχρονα συντονισμένο με μοτίβα που μοιάζουν σε αυτά των χορών των Σέρβων, των Ρουμάνων και των Σλάβων της Ανατολικής Ευρώπης. Ο χασαποσέρβικος είναι αναμφισβήτητα, χορός σλαβικής προέλευσης. 

Δεν είναι τυχαίο που ο χασαποσέρβικος μοιάζει με κοζάκικος χορός. Ο Χασαποσέρβικος έχει πολλές ομοιότητες με τον χασάπικο. 

Στο ρεμπέτικο τραγούδι οφείλει το χασαποσέρβικο όπως και το χασάπικο, την εξέλιξή του. Ο χασαποσέρβικος σαν χορός χορεύεται πολύ εύκολα από οποιονδήποτε, εύκολα μπορεί κάποιος που δεν τον γνωρίζει καθόλου να τον ακολουθήσει, σε αντίθεση με τον χασάπικο.

Γενικά θεωρείται πολύ εύκολος χορός με πολύ εύκολο ρυθμό. Μόνο η μεγάλη επιδεξιότητα των χορευτών, σε πολύπλοκες χορευτικές κινήσεις εντυπωσιάζει τον θεατή. Χαρακτηριστική περίπτωση, τα γρήγορα μέρη από το συρτάκι. Πολλοί μπερδεύουν τον χασαποσέρβικο με το συρτάκι και τον χασάπικο, ιδίως οι ξένοι που αποκαλούν και τους δύο αυτούς χορούς συρτάκι, λόγω της δημοφιλίας του στο εξωτερικό.

β΄γυμνασίου Ζωναράδικος

Ο Ζωναράδικος είναι παραδοσιακός χορός από τη Θράκη, που έφεραν στην Ελλάδα πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία. Οφείλει την ονομασία του στη λαβή που χρησιμοποιούν οι χορευτές γιατί πιάνονται από τα ζωνάρια τους. Χορεύεται από άνδρες και γυναίκες. Η μουσική του χορού είναι εξάσιμη και υπάρχουν διάφορες παραλλαγές για το όνομά του, ανάλογα με τον τρόπο που χορεύεται. Δηλαδή αν τα βήματά του είναι συρτά τότε λέγεται 'Ντούζκος' και όταν γίνονται πολύ γρήγορα και πηδηχτά τότε λέγεται 'Τσέστος', μια χορογραφία του ζωναράδικου που είναι ένας πολύ γρήγορος και εντυπωσιακός χορός που χορεύεται μόνο από άντρες. Χαρακτηριστικό του είναι τα σβέλτα βήματα.ο πιό διαδεδομένος.κυκλικός χορός που στο φόρτε του οι χορευτές πιάνονται απο τα χέρια σταυρωτά και από τα ζωνάρια!εκεί οφείλεται και το όνομά του..αντρικός χορός παλιότερα,σήμερα χορεύεται και από γυναίκες οι οποίες ακολουθούν σε δικό τους κύκλο τους άντρες.όταν η μουσική γίνει έντονη χορεύουνε μόνο άντρες σε ευθεία και όχι κυκλικά όπως συνηθίζεται.είναι γνωστός με διάφορες ονομασίες που δηλώνουν,τον τρόπο που πιάνονται οι χορευτές, ζωναράτος,τον τρόπο που τον χορεύουν,ντούζκος,ίσια τσέστος,μικρά και σβέλτα βήματα.Ο ντούζκος και ο τσέστος χορεύεται από άντρες.είναι πραγματικά υπέροχος χορός.η σπείρα,είναι μιά φιγούρα του ζωναράδικου που γίνεται συνήθως στο τέλος για εντυπωσιασμό και είναι πράγματι πολύ ωραίο να το βλέπεις και να το χορεύεις.

γ' γυμνασίου Κοφτός Ηπείρου

Ο χορός χορευόταν σε ανοιχτό κύκλο από γυναίκες και άντρες, κυρίως στα Ζαγοροχώρια αλλά και στην υπόλοιπη Ήπειρο, με λαβή απ’ τις παλάμες και με λυγισμένους τους αγώνες. Πήρε το όνομά του από το απότομο σταμάτημα της μουσικής, σε κάθε φράση που επαναλαμβάνεται δύο φορές. Το χαρακτηριστικό κοινό στοιχείο αυτών των δύο φράσεων (μουσικών στροφών) είναι ότι και οι δύο καταλήγουν απότομα – κοφτά, απ’ όπου και το όνομα του χορού.

Οι χορευτές ακολουθώντας αυτή την μουσική ιδιομορφία σταματάνε κι αυτοί, αφήνοντας πολλές φορές απότομο επιφώνημα και κάνουν μια παύση τετάρτου όμοια με την μουσική. Οι κινήσεις του είναι οι 6 κινήσεις του συρτού στα δύο που επαναλαμβάνονται συνολικά 3 φορές συν μια φορά οι τρεις πρώτες, ενώ στην τελευταία τέταρτη κίνηση, το αριστερό πόδι πατούσε με δύναμη και με όλο το πέλμα κοντά στο δεξί στην προσοχή.

γ΄ γυμνασίου (κορίτσια) Τα ζαγαράκια

Πήρα τα ζαγαράκια μου και πάω να κυνηγήσω 
Λαγούς κι ελάφια για να βρω και πίσω να γυρίσω 
Σαν πήγα και τα έβαλα στα δάση και στα όρη 
Μου 'βγαλε το ζαγάρι μου μια πλουμισμένη κόρη 
Οχ, τί ωραία ήτανε και μαργαριταρένια 
Όπ' έπλενε και λεύκαινε σε πλάκα μαρμαρένια 
Της δίνω το μαντίλι μου της κόρης να το πλύνει 
Κι εκείνη η αφιλότιμη γυρίζει μου το δίνει 
Ξένε, παρ' το μαντίλι σου, δεν μπορώ να το πλύνω
Γιατί η ώρα πέρασε και πρέπει να γυρίσω.

Τραγούδι ερωτικού περιεχομένου με προέλευση από τα Κύθηρα Επτανήσων.

Ο ρυθμός του κομματιού είναι 7/8 (3-4) και χορεύεται στα βήματα «ΙΔΙΟΤΥΠΟΥ ΧΟΡΟΥ».

Λύκειο Ικαριώτικος

 Ο Ικαριώτικος είναι ένας ιδιαίτερα γνωστός σε όλη την Ελλάδα, νησιώτικος, παραδοσιακός χορός και το τραγούδι που τον συνοδεύει, με καταγωγή τους την Ικαρία.

Υπάρχουν δύο ικαριώτικοι χοροί:

1)ο αυθεντικός ικαριώτικος (στη πραγματικότητα τέσσερα διαφορετικά τραγούδια-σκοποί, που συνολικά ή ξεχωριστά αποτελούν τον ικαριώτικο χωρό), που χορευουν οι ικαριώτες στα παραδοσιακά πανηγύρια τους

Συγκεκριμένα είναι οι σκοποί είναι (χωρίς στίχους) (ο τσαμούρικος,ο ραχιώτικος και ο περαμαρίτικος) και το τραγούδι "πέρα στο χωριού τη βρύση" ή και "Η συμπεθέρα".

2)Το τραγούδι "Ικαριώτικος" (Η αγάπη μου στην Ικαριά) (Κονιτόπουλος, Πάριος κα)

Σύγχυση δημιουργείται συχνά μεταξύ των δύο εκδοχών. Πολύς κόσμος πιστευει οτι το τραγούδι "Η αγάπη μου στην ικαριά" είναι ο (παραδοσιακός )καριώτικος χορός, το οποίο είναι ανακριβές.

Σαν χοροί είναι εξαιρετικά όμοιοι (στη πραγματικότητα ίδα βήματα με διαφορετικό ρυθμό και τρόπο)

Στον Ικαριώτικο χορό οι χορευτές πιάνονται ψηλά από τους ώμους. Τα όργανα που παίζουν τον Ικαριώτικο, παραδοσιακά είναι η Τσαμπούνα ή τσαμπουνοφυλάκα, το βιολί και σε πιο σύγχρονες εκδοχές και η κιθάρα

Στα ικαριώτικα πανηγύρια που γίνονται όλο το καλοκαίρι (και όχι μόνο) στο νησί του Ικάρου, η εκδοχή 2 (η αγάπη μου στην ικαρια) δεν ακούγεται καθόλου απο τις παραδοσιακές

ορχήστρες του νησιού. Αυτό ερμηνευεται απο αρκετούς ως αποφυγή σύγχυσης του πραγματικού ικαριώτικου με το τραγούδι.Αντ'αυτού , σε όλα τα ικαριώτικα πανηγύρια την τιμητική του φυσικά έχει ο ικαριώτικος (εκδοχή 1) όπου παίζεται και χορευεται με πάθος αρκετές φόρες κατα τη διάρκεια του πανηγυριού απο πλήθος κόσμου.

Τα τελευταία χρόνια τα πανηγύρια έχουν "ξαναγεννηθεί" με την έντονη συμμετοχή της νεολαίας, αλλά και των επισκεπτών του νησιού, έχοντας γίνει ίσως η κύρια ατρακτιόν του νησιού!